Türk rejimi, kendilerine yönelik artan şiddet karşısında tabuları yıkmaya ve seslerini yükseltmeye istekli yeni nesil kadınların artan öfkesiyle karşı karşıya.
Türkiye, 12 Mart 2012’de sözleşmeyi onaylayan ilk ülke olmuştu. Sözleşme Türkiye’de 1 Ağustos 2014 tarihinde yürürlüğe girdi. 20 Mart 2021 gecesi ise Cumhurbaşkanlığı kararıyla Türkiye İstanbul Sözleşmesi’nden çekildiğini duyurdu.
Türkiye Sözleşme’nin neden ilk imzacısı olmuştu, Sözleşme’nin yükümlülükleri neydi, Türkiye bu yükümlülükleri ne kadar yerine getirdi? Bir gece yarısı Cumhurbaşkanı kararıyla geri çekilme ne anlama gelir? Kadınlar neden “vazgeçmeyeceğiz” diyor? Hatırlayalım.
NAHİDE OPUZ DAVASI VE İSTANBUL SÖZLEŞMESİ’NE GİDEN SÜREÇ
Nahide Opuz, 1995’te evlendiği Hüseyin Opuz tarafından yıllarca şiddete uğradı, annesiyle birlikte öldürme teşebbüslerine maruz kaldı. Darp ve ağır yaralama ve cinayete teşebbüsten hakkında dava açılan fail iki kez gözaltına alındı, “delil yetersizliği” nedeniyle tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakıldı. İki kadının saldırılarla ilgili şikayetlerini geri çekmek zorunda kalmaları üzerine, şikayete bağlı suçlardan olduğu gerekçesiyle davalar düştü. 11 Mart 2002'de kızını yanına alarak İzmir’e yerleşmeye karar veren annesi, yolda taşıma aracının önünü kesen fail tarafından öldürüldü. Fail hakkında 13 Mart 2002 tarihinde kamu davası açıldı. Opuz’un açtığı boşanma davası annesinin öldürülmesinden sonra sonuçlandı. Nahide Opuz, 36 kez şikâyet etmesine rağmen onu koruyamayan Türkiye Cumhuriyeti devletine karşı 15 Temmuz 2002’de Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinde dava açtı. AİHM, 9 Haziran 2009’da verdi: “Türkiye, vatandaşını koruyamamıştır.” Opuz davası ve kadınların mücadelesi İstanbul Sözleşmesi’ne ilham kaynağı oldu. Türkiye, hem Avrupa Birliğine üyelik süreci nedeniyle hem de vatandaşını koruyamayan ülke imajını ortadan kaldırmak adına Sözleşme’yi ilk imzalayan ülke oldu.
No comments:
Post a Comment