Erdoğan'ın Rus ve Ukraynalı liderler arasında arabuluculuk yapma teklifi, Ankara'nın savaşın gerçekleşmesi durumunda içinde bulunabileceği açmazlara ilişkin artan korkularını yansıtıyor.
Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın Rusya ile Ukrayna arasında arabuluculuk yapma önerisi, övgüye değer bir barış çabası ya da gösteri olarak görülebilir, ancak artan savaş hayaleti, Türkiye için gerçek bir alarm nedenidir. Rusya ve Ukrayna arasında askeri bir çatışma.
Erdoğan'ın arabuluculuk teklifi, Ankara'nın doğu Ukrayna'da bir savaşın gerçekleşmesi durumunda kendisini bulabileceği ikilemlerden duyduğu korkuyu yansıtıyor.
Erdoğan, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ile yakın ilişkisine rağmen, Moskova'da öfkeye neden oldu - yalnızca Kiev'le sağlam bir dayanışma sergileyerek değil, aynı zamanda NATO'nun Karadeniz bölgesindeki varlığını genişletme stratejisini destekleyerek ve buna ilişkin soruları gündeme getiren hamlelerle destekledi. Ankara'nın, Rusya'nın Karadeniz'deki çıkarları için çok önemli olan 1936 Montrö Sözleşmesi'ne bağlılığı. Sözleşme, Türkiye'nin Akdeniz ve Karadeniz arasındaki deniz bağlantısı olan İstanbul ve Çanakkale boğazlarından geçen deniz trafiğini düzenlemekte ve kıyıdaş olmayan devletlerin askeri gemilerine katı sınırlamalar getirerek ABD ve NATO deniz kuvvetlerinin Karadeniz'e erişimini etkin bir şekilde kısıtlamaktadır. .
Ancak şimdi savaş davulları çalıyor ve Washington Ankara'nın kararlı kalmasını bekliyor, Erdoğan Türkiye'yi en azından görünüşte tarafsız bir konuma getirmeye çalışıyor. Erdoğan, bu ayın başlarında Putin ve Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelensky ile yaptığı telefon görüşmelerinde iki lideri Türkiye'ye davet etti. Ancak Rusya omuz silkerken, şimdi Şubat başında Kiev'i ziyaret etmeyi planlıyor ve Moskova'ya seyahat etmeyi umuyor.
Kiev'in NATO üyesi Türkiye'nin arabuluculuğuna hiçbir itirazı yok, ancak Zelensky, Donbass'taki Rus yanlısı ayrılıkçılarla çatışmayı sona erdirmek için Putin ile doğrudan görüşme çağrısında bulundu. Yine de Erdoğan'ın krize yaklaşımı -Donbass'taki çatışmanın Ukrayna'nın toprak bütünlüğü temelinde çözülmesi gerektiğini söylüyor ve Rusya'nın Kırım'ı bir işgal olarak ilhak etmesini reddediyor- Rusya'nın gözünde onu olası bir arabulucu yapıyor.
19 Ocak'ta Kremlin, Türkiye'nin “Ukraynalıları etkileme ve onları [mevcut] anlaşmaları ve taahhütleri yerine getirmeye ikna etme” çabalarını memnuniyetle karşılayacağını yineledi. arabuluculuk için değil, Zelensky'nin ABD ve İngiliz desteğiyle cesaretlendirilen Donbass'ta askeri bir maceraya cesaret etmesini engelleme çabaları için.
Üstelik Moskova, Ukrayna krizini NATO'nun doğuya doğru genişlemesini durdurmak için daha geniş bir pazarlık konusuna dönüştürmeyi başardı ve bu da Erdoğan'ı yine olası bir arabulucu yapıyor. Türkiye Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu, geçen hafta, soğukluğun nasıl gelişeceği konusunda “NATO-Rusya ve ABD-Rusya diyaloğunun belirleyici olacağını” söylediğinde bu noktayı kabul etmiş görünüyor.
Türkiye umutsuzca gerilimi soğutmaya ihtiyaç duyarken, Ukrayna'nın Donbass'ta ara sıra Türkiye tarafından tedarik edilen silahlı insansız hava araçları kullanması Ankara için potansiyel bir baş ağrısı olarak öne çıkıyor. Hafta sonu, Savunma Bakanı Hulusi Akar, NATO'nun üye olmayan ortaklara verdiği taahhütlerin bir parçası olarak drone satışlarını savunmaya çalıştı. “Bu sistemleri almak ve kullanmak Ukrayna'ya kalmış. Türkiye ihracatçı olarak suçlanamaz” dedi. “Ukrayna'nın NATO'nun Gelişmiş Fırsat Ortakları'nın bir parçası olduğu da dikkate alınmalıdır. Bu nedenle, Ukrayna'nın savunma yeteneklerinin arttırılması, NATO'nun Bireysel Ortaklık Eylem Planlarının noktalarından birini oluşturmaktadır. Türkiye, ikili ve NATO çerçevesinde Ukrayna'nın savunma kapasitesinin artırılmasına katkıda bulunmuştur."
Akar'ın sözleri, Batı'nın Türkiye'nin Ukrayna'ya silahlı insansız hava aracı tedarik etmesinin Rusya'yı kışkırttığı yönündeki iddialarının reddi olarak da okunabilir.
No comments:
Post a Comment